به نقل از «ناطقان»

راههای درمان میکروب معده

تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۶۵۸۷۰

میکروب معده معمولاً حداقل با دو آنتی بیوتیک مختلف به طور همزمان درمان می شوند تا از ایجاد مقاومت در برابر یک آنتی بیوتیک خاص جلوگیری کنند. پزشک شما همچنین یک داروی سرکوب کننده اسید را برای کمک به بهبود معده شما توصیه می کند. ناطقان: هلیوباکتری یا میکروب معده، نوعی باکتری معده است. این موجودات ذره بینی می توانند وارد بدن شما شده و در دستگاه گوارش زندگی کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعد از چند سال، سبب بوجود آمدن زخم معده یا زخم بخش بالایی روده کوچک میشوند.

عفونت هلیکوباکتر پیلوری یا میکروب معده هنگامی رخ می دهد که نوعی باکتری به نام هلیکوباکتر پیلوری معده شما را آلوده کند. این معمولاً در دوران کودکی اتفاق می افتد. یک علت شایع زخم معده ، میکروب معده ممکن است در بیش از نیمی از افراد جهان وجود داشته باشد.

 

اکثر مردم نمی دانند که آنها میکروب معده دارند، زیرا هیچگاه از این میکروب بیمار نمی شوند. اگر علائمی از زخم معده ایجاد کنید ، پزشک احتمالاً شما را از نظر میکروب معده آزمایش می کند. اگر شما به  میکروب معده مبتلا باشید ، می توان با آنتی بیوتیک آن را درمان کرد.

 

علائم میکروب معده :

اکثر مبتلایان به میکروب معده هیچگاه علامت یا نشانه ای نخواهند داشت. هنوز مشخص نیست که چرا این اتفاق می افتد ، اما ممکن است برخی از افراد با مقاومت بیشتری در برابر اثرات مضر میکروب معده متولد شوند.

 

هنگامی که علائم میکروب معده رخ می دهد ، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد یا سوزش در شکم

درد شکم هنگام خالی شدن معده 

حالت تهوع

از دست دادن اشتها

آروغ زدن مکرر

نفخ

کاهش وزن بدون دلیل

 

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟

در صورت مشاهده هرگونه علائم و نشانه های مداوم که نگران کننده شما هستند ، با پزشک خود ملاقات کنید. در صورت تجربه علایم زیر به پزشک مراجعه کنید.

درد شدید یا مداوم شکم

بلع مشکل

مدفوع خونین یا سیاه

استفراغ خونین یا سیاه یا استفراغ سیاه

 

علل بروز میکروب معده :

علت دقیق میکروب معده هنوز مشخص نیست. میکروب معده ممکن است از طریق تماس مستقیم با بزاق ، استفراغ یا مدفوع از فردی به فرد دیگر منتقل شود. هلیکوباکتر پیلوری ممکن است از طریق غذای آلوده یا آب نیز پخش شود.



عوارض میکروب معده :

عوارض مرتبط با میکروب معده عبارتند از:

زخم معده : میکروب معده می تواند به پوشش محافظ معده و روده شما آسیب برساند. این امر به اسید معده امکان ایجاد درد (زخم) باز را می دهد. حدود 10 درصد از افراد مبتلا به هلیکوباکتر پیلوری به زخم مبتلا می شوند.

 

التهاب آستر معده : میکروب معده می تواند معده شما را تحریک کرده و باعث التهاب (گاستریت) شود.

 

سرطان معده: عفونت هلیکوباکتر پیلوری یک عامل خطرناک برای انواع خاصی از سرطان معده است.

 

جلوگیری از میکروب معده :

در مناطقی از جهان كه میکروب معده و عوارض آن شایع است ، پزشكان گاهی افراد سالم را برای میکروب معده آزمایش می كنند. این که آیا هیچ علامتی یا علائم عفونت در درمان هلیکوباکتر پیلوری وجود ندارد ، در میان پزشکان بحث برانگیز است.

اگر نگران عفونت هلیکوباکتر پیلوری هستید یا فکر می کنید احتمال ابتلا به سرطان معده زیاد است ، با پزشک خود مشورت کنید.

 

شما میتوانید از ابتلا به عفونت میکروب هلیکوباکتری معده پيش‌گيري کنید. شیوه پيش‌گيري از این میکروب مثل شیوه های پيش‌گيري از میکروب های ديگر است:

* بعد از رفتن به دستشویی و قبل از غذا خوردن دست های خود را بشویید. به کودکان خود هم این کار را آموزش دهید.

* از استفاده غذا یا آبی که سالم نیست، خودداری کنید.

* از خوردن چیزی که بطور کامل پخته نشده است، خودداری کنید.

* از خوردن غذایی که به وسیله افرادی که دست های خود را نمی شویند، تهیه شده،  خودداری کنید.



تشخیص میکروب معده :

آزمایشات و روشهای مورد استفاده برای تعیین اینکه آیا شما به میکروب معده مبتلا هستید عبارتند از:

آزمایش خون: تجزیه و تحلیل یک نمونه خون ممکن است شواهدی از عفونت فعال یا قبلی میکروب معده در بدن شما نشان دهد. با این حال ، آزمایش های تنفسی و مدفوع در تشخیص عفونت های فعال میکروب معده بهتر از آزمایش خون است.

 

تست تنفس : در طی آزمایش تنفس ، قرص ، مایع یا پودینگ را که حاوی مولکولهای کربنی دارای برچسب است ، می بلعید. اگر به عفونت H. پیلوری مبتلا هستید ، وقتی محلول در معده شما تجزیه شود ، کربن آزاد می شود. بدن شما کربن را جذب می کند و هنگام بازدم آن را بیرون می کشد. شما در کیسه بازدم می کنید و پزشک شما از دستگاه مخصوصی برای تشخیص مولکول های کربن استفاده می کند.



آزمایش مدفوع: آزمایش آزمایشگاهی به نام تست آنتی ژن مدفوع به دنبال پروتئین های خارجی (آنتی ژن ها) مرتبط با عفونت H. پیلوری در مدفوع شما است. همانند تست نفس ، PPI و بیسموت سوبلیسیلات می توانند نتایج این آزمایش را تحت تأثیر قرار دهند ، بنابراین پزشک از شما درخواست می کند که دو هفته قبل از آزمایش مصرف آنها را قطع کنید.

 

تست آندوسکوپی: شما برای این آزمایش آرام می شوید ، که به عنوان معاینه آندوسکوپی فوقانی شناخته می شود. در طول معاینه ، پزشک شما یک لوله انعطاف پذیر طولانی مجهز به یک دوربین ریز (آندوسکوپ) را در پایین گلو و مری و معده و اثنی عشر شما قرار می دهد. این ابزار به پزشک شما اجازه می دهد تا هرگونه بی نظمی در دستگاه گوارش فوقانی شما را مشاهده کرده و نمونه های بافتی (بیوپسی) را خارج کند.

 

این نمونه ها برای عفونت هلیکوباکتر پیلوری تجزیه و تحلیل می شوند. این آزمایش به طور کلی صرفا برای تشخیص عفونت H. پیلوری توصیه نمی شود زیرا این عمل تهاجمی تر از آزمایش نفس یا مدفوع است، اما ممکن است برای تشخیص زخم معده H. پیلوری یا در صورت نیاز به رد شرایط هضم دیگر مورد استفاده قرار گیرد.

 
درمان میکروب معده :

میکروب معده معمولاً حداقل با دو آنتی بیوتیک مختلف به طور همزمان درمان می شوند تا از ایجاد مقاومت در برابر یک آنتی بیوتیک خاص جلوگیری کنند. پزشک شما همچنین یک داروی سرکوب کننده اسید را برای کمک به بهبود معده شما توصیه می کند.

 

داروهایی که می توانند اسید را مهار کنند عبارتند از:

مهارکننده های پروتون پمپ (PPI):. این داروها تولید اسید در معده را متوقف می کنند. برخی از نمونه های PPI عبارتند از: امپرازول، استومومپرازول و پنتوپرازول .

مسدود کننده های هیستامین (H-2): این داروها ماده ای به نام هیستامین را مسدود می کنند که باعث تولید اسید می شود. یک مثال سایمتیدین (Tagamet) است.

بیسموت سالیسیلات: این دارو که بیشتر با نام پپتو بیسمول شناخته می شود ، با پوشاندن زخم و محافظت از آن از اسید معده کار می کند.

 

پزشک ممکن است توصیه کند حداقل چهار هفته پس از درمان ، آزمایش هلیکوباکتر پیلوری را انجام دهید. اگر آزمایش ها نشان داد که درمان ناموفق بود ، ممکن است شما با ترکیبی دیگر از داروهای آنتی بیوتیکی دور دیگری از درمان را طی کنید.

 
برچسب ها: درمان ، میکروب ، ناطقان ، معده

منبع: ناطقان

کلیدواژه: درمان میکروب ناطقان معده عفونت هلیکوباکتر پیلوری آنتی بیوتیک میکروب معده پزشک شما معده شما زخم معده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۶۵۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهترین زمان استفاده از ویتامین‌ها چه ساعتی است؟

به گزارش خبرآنلاین، برخی از ویتامین‌ها مانند آهن، زینک، ویتامین C، ویتامین‌های گروه B، کلسیم، منیزیم و... بیش از سایر مکمل‌های غذایی، مورد استفاده عموم قرار می‌گیرند. در بسیاری از موارد با داشتن رژیم غذایی سالم و کامل می‌توان ویتامین‌ها و ریز مغذی‌های مورد نیاز را تامین کرد. امروزه به علت سبک زندگی پر استرس و شرایط زندگی متفاوت نمی توان این اقدام را به صورت کامل پیش برد؛ بنابراین استفاده از مکمل‌ها در کنار تغذیه مناسب می‌تواند تغذیه فرد را به خصوص در دوران‌های حساس و خاص مثل بارداری و شیردهی تکمیل کند.

به گزارش فارس، یکی از مهمترین نکات برای استفاده از مکمل های تغذیه ای زمان مصرف آنها است؛ زیرا در صورت استفاده در زمان اشتباه، ممکن است عملکرد ویتامین یا ریز مغذی کاهش پیدا کند.

چه ساعتی چه ویتامینی بخوریم؟

در مصرف ویتامین‌ها اولین چیزی که اهمیت دارد این است که آیا بدن نیاز به این ویتامین دارد یا خیر؟ هر فردی طبق خورد و خوراک و شرایط جسمانی که دارد، ممکن است در یک ویتامینی کمبود داشته باشد. بنابراین بهتر است که هر شخصی در هر سن و شرایطی قبل از استفاده از هرگونه مکمل‌های غذایی با پزشک خود مشورت کرده و در صورت نیاز آزمایش دهد. استفاده به اندازه از ویتامین‌های مورد نیاز بدن می‌تواند کیفیت عملکرد مغز و جسم را افزایش دهد. اما زمان مصرف هر نوع از داروهای ویتامین اهمیت دارد. هر ویتامین را چه ساعتی بخوریم؟

آهن «IRON»: بالاترین میزان جذب آهن با معده خالی است. اما به دلیل اینکه بسیاری از املاح آهن می‌تواند باعث بروز عوارض گوارشی از جمله سوزش سر معده و یا یبوست شود، استفاده از آهن‌های غیر لیپوزومال بهتر است. بنابراین بهتر است این ویتامین همراه با ناهار و یا شام مصرف شود. علاوه بر این گفتنی است مصرف مکمل آهن با لبنیات چای و قهوه تداخل دارد. هم چنین مصرف هم زمان آن با مکمل کلسیم و زینک توصیه نمی‌شود اما در مقابل ویتامین C جذب آهن را بالا می‌برد. بنابراین بهتر است هم زمان با آهن از نوشیدنی‌هایی با مواد غذایی حاوی ویتامین‌C استفاده شود.

منیزیم «Magnesium»: منیزیم به عنوان یک مکمل آرامش‌بخش شناخته می‌شود. این ریز مغذی در کاهش اسپاسم عضلانی و کاهش استرس موثر است. بنابراین بهترین زمان برای مصرف آن شب‌ها نیم ساعت قبل از خواب است.

کلسیم «Calcium»: مصرف این مکمل به دوز آن بستگی دارد. مصرف دوز بالا ۱۰۰۰ - ۸۰۰ میلی‌گرم برای جلوگیری از رسوب در کلیه بهتر است. در این شرایط باید نصف دوز صبح و نصف آن شب مصرف شود. همچنین این ریز مغذی با آهن و نوشیدنی‌هایی نظیر چای و قهوه تداخل دارد. مصرف هم زمان کلسیم با ویتامین‌ C میزان جذب آن را افزایش می‌دهد.

زینک‌«Zinc»: با توجه به اثر زینک بر افزایش متابولیسم، بهترین زمان مصرف آن در معده دو ساعت بعد از صبحانه است. همچنین مصرف زینک با کلسیم و آهن می‌تواند تداخل داشته باشد؛ بنابراین رعایت فاصله زمانی الزامیست.

ویتامین C: ویتامین سی یک آنتی اکسیدان قوی با خاصیت افزایش سطح انرژی است. بهترین زمان مصرف آن صبح‌ها و یا در طول روز است. این ویتامین به علت خاصیت اسیدی که دارد، در صورت مصرف با معده خالی می‌تواند عوارض گوارشی نظیر سوزش سر معده ایجاد کند. در نتیجه اگر با معده پر مصرف شود بهتر است. همچنین این ویتامین محلول در آب است بنابراین می‌توان از آن در دوزهای بالاتر به صورت جوشان استفاده کرد.

ویتامین‌های گروه B: این ویتامین ها همانند ویتامین سی محلول در آب هستند و می‌توانند سطح متابولیسم بدن را بالا برده و انرژی را افزایش دهند. بنابراین بهتر است در طول روز و یا قبل از فعالیت روزانه مصرف شوند. با توجه به عدم عوارض گوارشی لزومی به استفاده همراه با غذا در مورد این دسته از ویتامین‌ها وجود ندارد.

ویتامین‌های A ،E و K: این ویتامین‌ها از دسته ویتامین‌های محلول در چربی هستند. بنابراین جذب آن‌ها با چربی بالاتر می‌رود. بنابراین توصیه می شود این ویتامین‌ها با چرب‌ترین وعده غذایی میل شوند.

ویتامین D: عموماً ویتامین دی در بدن توسط نور خورشید ساخته می‌شود. روز بهترین زمان دریافت ویتامین در بدن است زیرا نورخورشید می‌تابد. بنابراین بهترین زمان مصرف ویتامین دی در روز است. جالب است بدانید که ویتامین دی برعکس ملاتونین در بدن عمل می‌کند. ملاتونین در شب‌ها بیشتر می‌شود و دریافت آن در آن بازه از شبانه روز بهتر است. در حالیکه ویتامین دی را باید در روز دریافت کنید.

امگا ۳«Omega ۳»: با توجه به سرعت پایین متابولیسم چربی‌ها در بدن، مصرف این مکمل مطلقا قبل از فعالیت‌های جسمانی و ورزش توصیه نمی‌شود. در حالی که جذب آن همراه با کم چرب ترین وعده غذایی افزایش می‌یابد.

مصرف بیش از اندازه = مسمومیت

همانطور که مصرف ویتامین می‌تواند باعث بهبود عملکرد بدن شود، استفاده بیش از اندازه از این داروها موجب مسمومیت و عوارض ثانویه خواهد شد. ناراحتی معده، ریزش مو، افزایش خطر ابتلا به سرطان، مشکلات عصبی، خون‌ریزی بیش از حد و... از جمله عوارض استفاده بیش از اندازه و غیر ضروری ویتامین‌ها خواهد بود.

۲۳۳۲۳۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902482